سنی نیوز:ثبت نام متقاضیان کاندیداتوری ریاست جمهوری دهم جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید و بعد از بررسی وضعیت صلاحیت متقاضیان، چهار نفر از فیلتر شورای نگهبان گذشتند و هم اینک سخت مشغول تبلیغات برای جمع آوری آرای ملت هستند.
حتم دارم که شما هم به یاد دارید که در ایام ثبت نام متقاضیان، افراد زیادی اعم از کوچک و بزرگ، پیر و جوان، زن و مرد و باسواد و بی سواد در دفاتر ثبت حاضر شدند و با نام نوشتن شانس خود را برای نشستن بر کرسی ریاست جمهوری ایران آزمودند.
اما در این بین افراد زیادی نیز بودند که با وجود اینکه خود را لایق ریاست جمهوری می دانستند و حقیقتا هم لیاقت بدست گرفتن این پست حساس راداشتند نتوانستند اسامی خود را در لیست متقاضیان ثبت نمایند.
آری آنها می دانستند که هر چند لیاقت شان زیاد باشد و تمام شرائط یک رئیس جمهور و مدیر ایده آل را دارا باشند نمی توانند بر کرسی ریاست جمهوری ایران تکیه بزنند و با مدیریت خوبشان کشور خود را اداره کنند.
حتما با خود می اندشید که جرم این افراد چیست؟ و مگر آنها مرتکب چه گناه نابخشنودنی ای شده اند که جمهوری اسلامی حاضر نیست تحت هیچ شرایطی آنها را برای ریاست بپذیرد؟!
آیا علم و دانش آنها در حدی نیست که بتوانند پست حساس ریاست جمهوری را اداره کنند؟آیا سابقه سیاسی شان بد بوده است و در این زمینه کارنامه سیاهی دارند؟ آیا بر خلاف مصالح نظام سلاح یا قلم به دست گرفته و جنگیده اند؟ آیا با بیگانگان و بد خواهان نظام جمهوری اسلامی در ارتباط بوده اند؟ و یا آیا…؟!
اما نه! جرمشان این نیست زیرا آنها در تمام عمر حتی یک لحظه با نظام مخالفت نکرده اند و حتی برای لحظه ای هم دست در دست دشمنان جمهوری اسلامی نداده اند.
پس می پرسید که چرا نمی توانند رئیس جمهور شوند؟
جواب این سوال یک کلمه است”مذهب“!
آری جرم شان مذهب آنهاست! آنها مجرم هستند، چون مذهبشان شیعه اثنی عشری نیست. زیرا مذهب رسمی کشورشان در قانون اساسی اینگونه بیان شده است. ( دين رسمي ايران ، اسلام و مذهب جعفري اثني عشري است و اين اصل الي الابد غير قابل تغيير است/ اصل دوازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران) و رئیس جمهورشان هم باید مذهب رسمی کشور را داشته باشد(رييس جمهور بايد از ميان رجال مذهبي و سياسي كه واجد شرايط زير باشند انتخاب گردد:
ايراني الاصل ، تابع ايران ، مدير و مدبر ، داراي حسن سابقه و امانت و تقوي ، مومن و معتقد به مباني جمهوري اسلامي ايران و مذهب رسمي كشور./ اصل يكصد و پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ) آنها هیچ وقت نمی توانند خواب ریاست کشورشان را ببینند چون مذهبشان چنین اجازه ای به آنها نمی دهد. آنها قربانی قانون اساسی کشورشان هستند. قانونی که به دست بشر خطا کار نوشته شد ولی همچون حکم الهی مصون و غیر قابل تغییر مانده است!!؟.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر